İmamoğlu’nun annesi de kokuyor mu?

Yeşim Meltem Şişli isminde çirkin mi çirkin bir kadın var. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde Genel Sekreter yardımcısı pozisyonunda çalışan bu kadının ruhu çirkin. Yoksa Allah’ın yarattığı birine “çirkin” demek haddimize değil.

Çok değil, aldığı maaşı ve İBB şirketlerinin yönetim kurulu üyeliklerini üst üste koyduğunuzda aylık geliri 38 bin liracık bu çirkinlik abidesinin.

38 bin liracık geliriyle kıt kanaat geçinen bu çirkinlik abidesi, İSMEK’te yönetici olarak çalışan kadınlarla yaptığı bir toplantıda onlara hitaben “bu paraya bu iş yapılır mı? Hem araba da vermemişler size, başörtünüzle işe gelmek çok zor oluyordur. Kokuyorsunuzdur siz” demiş iyi mi?

“Bu kategorik düşmanlık dili 28 Şubat’ın küflü ikna odalarında, 28 Şubat’ın o rezil karakterlerinde kalmıştır. Kategorik düşmanlık bir daha memlekete uğramaz” diye düşünürken annesi başörtülü bir hanımefendi olan (ve tabii Meltem denen yaratığa göre böyle olduğu için kokan) Ekrem İmamoğlu’nun yönettiği İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde hortladı işte.

Açıkça yazıyorum işte: Ekrem İmamoğlu’nda bir parça karakter varsa saygıdeğer annesinin de aralarında olduğu bir toplumsal kesime böylesi leş şekilde hakaret edebilen bu çirkinlik abidesini bir dakika tutmaz o binada. Aksi halde İmamoğlu “annesine hakareti sinesine çekmiş bir adam” olarak kalacaktır benim zihnimde. Bir gram fazlası değil.

Yeşim Meltem Şişli isimli bu çirkinlik abidesinin yediği halt bununla sınırlı değil elbette. Bilinçaltında bir itfaiyeci hortumu taşıyan Meltem, aynı toplantıda bir de “aranızdaki bekarlar el kaldırsın” deyip toplantıdaki bekar hanımları tespit ettikten sonra yanındaki bir erkek müdüre dönüp kelimesi kelimesine şöyle söylüyor: “Bunları akşam itfaiyecilerle buluştursanıza. İtfaiyecilerle bir gece düzenleyin ne bu böyle herkes bekar...”

Kafaya bak kafaya. Bu kafalar nasıl bir kafalar? İnsan bu düzeyde bir küstahlığı, bu düzeyde bir aşağılamayı, bu düzeyde bir alçalmayı anlamakta ve anlamlandırmakta zorluk çekiyor.

(...) Sayın Ekrem İmamoğlu. (...) Gereğini yapıp da bu çirkinlik abidesini tam da layık olduğu yere, yani çöp kutusuna göndermezseniz bir ünlem koyup bırakırız. Çöp kutusuna atarken eline de bir itfaiye hortumu tutuşturun tabii. (...)